۱۳۹۳ مهر ۳, پنجشنبه

چرا ظلم و ستم در حق درویش؟


ستم بر درویش

چرا ظلم و ستم  در حقِ درویش؟
چرا رهبر کند هر دم دلی ریش؟

ز کی  "یاهو" شده  یادی ز شیطان؟
کزان رهبر شود در ترس و تشویش

مگر ضربی  زند  تیغِ تبرزین؟
و یا عیبی بود در موی و در ریش؟

چه باشد سنجش ِ رسمِ  نیایش؟
که مسجد لازم و دیگر, کمش بیش

چرا ظلمت شده افزون تر از پیش؟
چرا غم می خورد بی کیش و با کیش؟

 چرا  رهبر زند بر جانِ ما نیش؟
چو  گرگی کو درد اندامِ هر میش

ندانم فتنهِ  رهبر چه رنگ است؟
به رنگِ روبهان یا مرغِ با ریش

 چو این روزِ سیه آید به پایان
همی  نادم  شود از کردهِ خویش

۱۳۹۳ شهریور ۲۶, چهارشنبه

بمناسبت نصرت رهبری در حماسهِ پروستات




 

ساسات ِ رهبر

تو ای رهبر که ساسات ت خرابه

به پایان آمدت  وقتِ  خطابه

چو کردی بس ستم هر روز و هر سال

ز جور و ظلم تو دلها کبابه

دمای  مهر ِ تو کمتر ز شب تاب

جلای ِ خنجرت چون آفتابه

رفیق و هاله ات ناپاک و گستاخ

فسادِ عهد او بیش از حسابه

براندی مردمان از دین و ایمان

چو گفتی حکمِ من, اسلامِ  نابه

بگوید هر خردمندی به فرزند

بهشت واعظان یکسر سرابه

چرا آرایِ مردم را ربودی؟

گمان کردی که ملت مست و خوابه؟

غرور و نخوت ت همسنگِ  شاهان

به هر کویی ز تو صد عکس و قابه

نمانده تیرِ شر  در ترکش تو

بساط ِ فتنه ات دیگر  بر آبه

یزن حصری بر آن نفس فسونکار

اگر قصدت دمی کارِ صوابه

شنو آن نغمه  سروانِ آزاد
رهایی از ستم شهد و گلابه