صد صدا از هر ندا

صد صدا از هر ندا

چون جهان کوه است و کار ِ تو جفا

صد صدا آید بگوشت از ندا

زانکه چشمت آشنای ِ نور نیست
راه و خطت بهتر از هر کور نیست

سرقت آرای ِ مردم  جاهلی ست

کشتن ِ افراد ملت  کافری ست

دیده ات را روزن ِ تصویر نیست

ظلم و جورت از سر ِ تدبیر نیست


جای ِمِهری در دلت سنگی بود
زان سبب از لاله ها خون می چکد

از تقلب یک شبه رسوا شدی

قطب ِ بد نامان و بدکاران شدی

پنبه را از حفره ِ گوشت ستان
تا شوی آگه ز نام ِ جان ستان


گر مبارک بشنوی از این و آن
یا اگر اسمت  دوبار آید میان

نکته ای باشد در آن بند ِ شعار

با تو آنرا من بگویم , گوش دار
 روی مردم با تو و آن بن علی است   

وان  مبارک, اسم ِ رذل ِ دیگری است

آنکه بر بامی صدایت میکند

از تو و جورت شکایت میکند


ای که هفتادت برفت و هنوزم غافلی
از چه باشد ریشه این جاهلی؟