بر این بومِ،
سیه فامِ اسارت،
چه زیبا می کشی،
نقشِ شرافت.
هزاران شعله می سوزد،
در این بوم،
بلوچ و کرد و گیلک،
جوان و پیر و کودک.
بماند تا ابد،
این طرحِ گویا،
به دور از تیرگی،
جاندار و پویا.
ارسال یک نظر
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر