بیایید بیایید بر این پیر بشوریم
که در آتشِ شیخان ز ازل زنده بگوریم
نه آرام بگیریم از
این
دلهرهِ جنگ
نه در خواب دمی منگ ز انگور و بخوریم
نبینیم در اکناف نشانی ز فراغت
که با امرِ امامان همه جا ناظرِ زوریم
به جز دار نکارند درین دشت گهربار
و با فخر بگریند که ما اهلِ ظهوریم
بسی درس گرفتیم از این تجربهِ تلخ
کنون نیک بدانیم مُصمم به عبوریم
چو خاموش کند شیخ لبِ شمعِ خرد را
چراغی بفروزیم که جویندهِ نوریم
بخیزیم بخیزیم
که هنگامِ قیام
است
بسازیم وطن را که پُر از قدرت و شوریم
پس از فتح به هر خوار صدرات نسپاریم
که بیجا ننگارند که
مُشتی کر و کوریم
بخوانیم سرودی و بکوبیم به دف ها
مگر باز نگویند که ما منکرِ سوریم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر