صدایِ سروِ آزاده
چگونه کس کند باور،
چنین قولِ دروغین را،
که ناگه گشت خاموش،
صدایِ سروِ آزاده؟
چه می بافد بر آن منبر،
که بادی می بَرَد با خود،
کمان از شانهِ آرش،
لوا از لشکرِ کاوه؟
چه لبخندی زند تاریخ،
بر آن قول و بر این خطبه،
چو از طوفان شود ایران،
رها از دست دیوانه !
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر