تجاوز, میراث ابدی ولایت خامنه ای

هر حکومتی نام و نشانی از خود بجای میگذارد که با گذشت زمان به کارت شناسایی اصلی آن تبدیل میشود و سایر مشخصات آن را محو و کم رنگ میکند
فرمانروایی کورش یاد آور دوران احترام به حقوق انسانها و رعایت آزادی های فردی و قومی است, هر چند که در آن دوران اتفاقات دیگری هم روی داده است
از حکومت نازیها به یاد کوره های آدم سوزی و ارودگاههای کار اجباری می افتیم, و کمتر از پیشرفت های علمی و صنعتی آن دوران یاد می کنیم
سلطنت شاه سلطان حسین را هم دوران بی کفایتی و بی شهامتی میدانیم
از نادر شاه افشار, لشکرکشی هایش را به خاطر سپرده ایم و از کریمخان زند, عدالت پروریش را
اینکه آیندگان از دوران ولایت علی خامنه ای چگونه یاد خواهند کرد, پرسش سختی نیست
کافی است به فریادهای مردم کشورمان در خیابانها و کوچه ها, دانشگاهها و مدرسه ها, بازارها و زیارتگاهها, وحتی گورستانها و پشت دیوارهای زندانها گوش فرا دهیم. از خواندن دست نوشته های روی تابلو ها و دیوارها و اتوبوس ها هم به همان نتیجه می رسیم
اگر "بودن هنر, فقط نزد ایرانیان" را یک گفته مبالغه آمیز و خودستا بخوانیم, ولی این نکته که بیشتر پارسی گویان, در سخن گفتن, آداب دانند و از بیان سخنان زشت پرهیز میکنند؛ گزافه گویی نیست
توجه به اصولی از جمله "عفت کلام" مانع از آن میشد که بسیاری از سخنان ناپسند بر زبانها جاری شود, و به عنوان نمونه, از اشاره به "تجاوز جنسی" در مکالمات عادی روزانه خبری نبود
آنچه در سه دهه گذشته اتفاق افتاد و در این ماههای اخیر علنی تر شد, همه چیز را دگرگون کرد, از چمله "عفت کلام" را
حتی تا چند ماه قبل, باور کردنی نبود که بسیاری از مردم سنتی و مذهبی در مورد "تجاوز جنسی" حرفی بزنند
این روزها ابراز تنفر از تجاوز در زندانهای خامنه ای, مهم ترین بخش شعار های ضد حکومتی را تشکیل میدهد, حتی در مساجد دور افتاده ترین شهر ها و روستا ها
با توجه به موارد بیشمار تجاوز به حقوق انسانها, تجاوز به حریم افراد, تجاوز به آزادی های مذهبی, قومی و صنفی, تجاوز جنسی در زندانها و حتی تجاوز به " عفت کلام", بدون شک " تجاوز" تنها میراث ماندگار ولایت خامنه ای خواهد بود