۱۳۸۸ بهمن ۲۹, پنجشنبه

نشانه های معجزه الهی در بیست و دوم بهمن ماه

باز هم سید علی خامنه ای باحالتی هیجان زده و چهره ای گریم کرده به پشت تریبون پریده تا در میان جماعتی را که از تبریز به بارگاه آورده بودند, اعلام کند که نمایش بیست و دوم بهمن ماه, معجزه الهی بوده است
اولا که اساسا نیازی نبود که وی با آن تن نحیف و عقل علیل, این همه خودش را به زحمت بیاندازد و این همه آدم را به تهران بکشاند تا چنین چیز مسلم و واضحی را بگوید. حرف درست را در همه جا و درمیان همه کسان می توان زد, چه کابل چه تهران. مگه نه؟
دوما که چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است؟
سوما, انسانهایی که اهل فهم باشند, خودشان دوغ را از دوغاب تشخیص میدهند و نیازی به دخالت و پافشاری افراد مهمی در حد مقام رهبری ندارند, اصلا همین تاکید های زیادی, خیلی وقتها کار ها را خراب تر می کنند
حالا که مقام رهبری ندانسته و از روی سبک مغزی, وقوع معجزه را اعلام نموده بدون آن که نشانه های اثبات آن را بیان کند, و خودش و کل دستگاه ولایت را مضحکه این و آن کرده, لازم است که کسی این خراب کاری را جمع و جور کردن کند تا خلق الله قانع شوند که براستی معجزه ای در کار بوده است
و این کاری است که من قصد دارم انجام دهم بشرطی که این دفعه آخرش باشد و بعد از این, سید علی بدون مشورت با چهار تا آدم چیز فهم, دهن صاحب مرده اش را الکی باز نکند

نشانه های معجزه اخیر به کمک عکس های ماهواره ای

هرکس به این عکس ها نگاه کند و آن همه اتوبوس یک شکل و همرنگ را ببیند که صفی چند کیلومتری را تشکیل داده اند, متوجه میشود که یقینا خواست الهی در کار بوده زیرا که چنین کاری از عهده بشر عادی برنمیاید

هر کس به باغ وحش رفته باشد میداند که تماشا کنان زیادی در کنار قفس میمون ها تجمع نمی کنند, در حالیکه در روز بیست و دوم بهمن , انبوهی از جمعیت در اطراف تریبون دیده می شد

با آن که میدان آزادی مملو از جمعیت بود ولی هاله نور, در امواج ماهواره ها پارازیت های مخصوصی انداخته بطوریکه آن دوربین های اجنبی, موفق به دیدن همه ذوب شدگان ساندیسی نشده و لاجرم دو سوم میدان را خالی نشان داده اند

اگر معجزه الهی در کار نبود, چند گلوله به شیشه های اتومبیل مهدی کروبی اصابت میکرد, در حالیکه در آن یوم الله, فرزند نامبرده مجانا به سالن ماساژ فرشتگان الهی منقل شده و مورد یک دست مشت و مال درست و حسابی قرار گرفته است


البته دلایل خیلی بیشتری وجود دارد ولی رسم بر این است که حتی در مورد معجزات پیامبران هم فقط به ذکر یکی دو مورد اکتفا شود, چون اگر کسی با همین چهار تا مورد قانع نشد, با چهل تا دلیل دیگر هم زیر بار نخواهد رفت

هیچ نظری موجود نیست: