بنظر میرسد که آقای لطفی در حال تدارک ارکستری است با خوانندگی آقای افتخاری و گوش شیطان کر, اجرای کنسرتی در بیتی و محفلی. سخنان نسنجیده آقای لطفی از کجا سرچشمه میگیرند؟
ناخرسندی از گذشت ایام و افول از اوج؟
گله مندی از موفقیت دیگران و همکاران قبلی؟
خم شدن در برابر خواسته های حکام؟
نگرانی از فراموش شدن؟
جا دارد که هنرمندی با آن سابقه درخشان, تاملی کند و تسلیم وسوسه و حسادت و اینگونه سستی ها نشود. اگر آقای لطفی درد مردم ایران را میدانست, هرگز چنین یاوه هایی را نمیگفت. توهین به شخصیتی که در قلب و روح این مردم خسته و دردمند جا دارد, نه تنها اهانت به ملت بلکه چون پاشیدن نمک بر زخم هایشان, دردافزا است.
آقای لطفی, جمهوری اسلامی همواره آرزو داشته و دارد که آقای شجریان کمترین عنایتی به رهبر کند تا زر و سیم فراوان در پایش بریزند, غیر از این است؟
اندوخته مالی آقای شجریان حاصل چیست؟ تلاش طولانی, یکدست و بی وقفه ایشان و اقبال مردم, اینطور نیست؟
چرا خود و دیگران را به پیمودن راه او و سلحشوری تشویق نمیکنید؟
آقای لطفی عزیز, تا دیر نشده از این کجراهه خارج شوید
همراه شو عزیز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر