رسیدیم کم کم به سالِ جهش
که عظما فتاده به فکرِ پرش
پرستو بخواند
دعایِ سفر
ز قصدش نداده به ملا
خبر
در آفاقِ هفتم فغان است و شور
که آقا خریده بلیطی ز تور
نهاده
به چمدان لباسِ قشنگ
نه بمبی، نه موشک، نه حتی فشنگ
سه تارِ قدیمی نبُرده ز یاد
نه اسبابِ دودی که دادش به باد
ز اصلاحِ صورت بگشته جوان
ترانه بخواند به چندین زبان
غزل را که خواند امامِ نظام
بساطِ ولایت بگردد
تمام
نگوید کلامی
دگر جنتی
نه کاظم که شُد سُخرهِ ملتی
امیری که رفته به عمقِ فساد
چو بیدی بلرزد ز طوفان و باد
رییسی چو از فتنه فارغ شود
به دنبالِ تحصیلِ هفتم
رود
مُجی کو فشارد سُماقی به لب
فراری شود از حصار عقب
بتابد فروغی بر این خاک پاک
به پایان رسد
دورهِ خوفناک
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر