حالا که قراره اصلاحات بشه , بد نیست که دامنه آن را کمی بزرگتر کنیم و مثلا نگاهی هم بکنیم به ضرب المثل ها و اصطلاحات روزمره و البته تاریخ مصرف شان, برای مثال چند تایی را محک میزنم:
در درستی این یکی باید شک کرد, سی سالی است که شازده رضا مشغول مکیدن سماق است تا به عنوان سومین سایه خدا بپرد روی تخت الماس, اما هنوزنفهمیده که ممه را لولو برده. در سالهای اخیر هم, آقا مجتبی شکمش را صابون میزده و خدم و حشم و حداد دور و ورش جمع میکرده که سومین ولی بشه, که اون را هم به کوری چشم مصباح و پوتین, لولو برد
هرجا آشه, حسنک فراشه
مصداق درست آن, حسن فیروزآبادیه که در آغاز فراشی شکل بقیه آدمیزاد ها بود, ولی آنقدر چیز خورد که این شکلی شد
فکر میکنم این را در مورد سردار سازندگی گفته باشند و حرف هم نداره, شیخ روزهایی که از کم کردن روی این و اون لذت میبرد حساب آخر کار را نمیکرد که یه روزی شازده مجتبی براش شاخ بشه
این هم که شرح حال دون کیشوت نژاده, توی مملکت خودش و با حضور دهها هزار نیروی محافظ جرات نمیکنه مثل آدمیزاد وارد مجلس بشه, میره توی هلی کوپتر قایم میشه, حالا میخواد بره سازمان ملل بقیه را ارشاد بکنه
مار گزیده از رسمون سیاه و سفید هم میترسه
این هم در مورد هموطنی هاست که خودشون را از تیرس آخوندها خارج میکنن
نابرده رنج, گنج میسر نمیشود
این حرف دیگه کاربردی نداره حتی اگه گفته استاد سخن باشه, جنتی و مصباح و امثالهم چه رنجی بردن که هفت تا قارون را توی جیب شون میذارن؟
این یکی کاملا درسته حتی از قبل هم بیشتر, اگه شک دارین پای در دل بیست و هشت مردادی ها بنشنید, هنوز به کودتا میگن قیام ملی, حرفای اوباما و البرایت را هم قبول ندارن
کاملا معتبره, مصداقش هم افرادی مثل عبدالله نوریه که هیچ شباهتی به نوری هایی از جنس ناطق و شیخ فضل الله نداره
پایان شب سیه سپیده
کاملا درسته, سیپده سحر هر لحظه روشن تر میشود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر