"بیا بیرون تو از خونه"

۱۴۰۱ دی ۱, پنجشنبه

تو که حالت پریشونه

غم و دردت فراوونه

کس و کارت تو زندونه

نشین تنها توی خونه

دلِ ما هم پر از خونه

دیگه خونه خیابونه

ببین مردم چه پر شورن

ز هر قومی به هم جورن

اگه از غصه رنجورن

شب هفتم سر گورن

ولی با هم پُر از زورن

شبیه شمع پر نورن

مگه اونا کر و کورن؟

از این مردم چرا دورن؟

تو که خسته ز بیدادی

دلت تنگه در این وادی

نمی خندی به دل شادی

بگو حرفی ز آزادی

بزن بانگی در آبادی

مشو لرزون به هر بادی

میگن حاکم چو مجنونه

پریش و زرد و حیرونه

دیگه کبکش نمی خونه

ز دست ما گریزونه

شده پنهون تویِ لونه

ره و چاره نمی دونه

اگه خیزش بشه خاموش

از اون حرفا بره در گوش

میفته خشم مون از جوش

به چنگالش می شیم چون موش

میریم از نو زیر سر پوش

چو عزم ما شده خاره

سپاهش گشته بیچاره

میگن قصد سفر داره

که از خیزش خیر داره

دیگه طاقت نمیآره

میره غربت چو آواره

مهران سرا - طنز، داستان کوتاه، شعر و چه و چه