ماهیت کشف و اختراع هم تابع پدیده بهمنی است, وقتی یک چیزی پیدا میشود, خودش الهام بخش سایر مخترعین و مکتشفین شده و بدنبال آن کلی چیز تازه به بازار میاد, درست مثل همین خبر صدا و سیما در مورد انکار وجود ترانه موسوی که باعث متورم شدن قوه اکتشاف اینجانب شد و به این نتیجه ناب رسیدم که اساسا شخصی به نام "آرش حجازی" هم نمی تواند وجود داشته باشد, به دلایل غیر قابل انکار زیر:
یک – مردم فقط دو نفر به اسم حجازی را به خاطر میاورند, یکی محمد حجازی که نویسنده و مترجم بود و دیگری فخرالدین حجازی که خطیب و مداح, هیچ کدام هم فرزندی به نام آرش نداشتند.
دو – آرش اسم یکی از قهرمانان اسطوره ای ایران زمین است و حجاز نام اقلیمی خارج از ایران و بدیهی است که چنین ترکیب متضادی نمی تواند وجود داشته باشد
سوم – آرش کمانگیر و تیرانداز بوده نه طبیب و حکیم, پس از نظر شغلی و صنفی هم عنوان "دکتر آرش حجازی" قابل قبول نیست.
چهارم – تمام نقاشی هایی که از آرش بر اساس اشعار فردوسی کشیده شده بدون عینک است که خود دلیلی بر قدرت بینایی آرش هاست, در حالیکه تمام عکس هایی که از آرش حجازی منتشر شده با عینک طبی است آنهم از نوع آستیگمات با درجه بالا. آگر آرش چنین چشمانی داشت, تیر او تا جیحون که سهل است تا شاه عبدوالعظیم هم نمیرفت.
امیدوارم متولیان صدا و سیما این نوشته مستند و ادله قوی آنرا بپسندند و آنرا در برنامه امشب بیست و سی پخش کنند.
مهران رفیعی
دواردهم اوت دوهزار و نه میلادی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر